บทความแนวคิดทางธรรมเรื่อง “อสรพิษในตัวคน” โดย น.ท.สมปอง วัฒนกูล อศจ.บก.รร.นร.

อสรพิษในตัวคน

โดย  น.ท.สมปอง  วัฒนกูล  อศจ.บก.รร.นร.

ขึ้นชื่อว่าอสรพิษแล้ว หากไม่จำเป็นจริง ๆ ไม่ควรเข้าใกล้ เพราะอาจทำอันตรายถึงชีวิตได้ แต่ถ้าจำเป็นต้องเข้าใกล้ก็ควรต้องระมัดระวังเป็นพิเศษอย่าประมาทเด็ดขาด ทางธรรมท่านเปรียบความโกรธว่าคล้ายกับอสรพิษแล้วจำแนกเพื่อเทียบเคียงไว้เป็น ๓ ประเภท คือ

๑. ความโกรธที่เกิดขึ้นง่าย ๆ และเกิดขึ้นแล้วไม่อยู่นาน โกรธเพียงประเดี๋ยวประด๋าวแล้วก็ลืมโกรธ  คนที่มีความโกรธประเภทนี้ เปรียบเหมือนอสรพิษตัวที่มีพิษไม่ร้ายแรง  เวลากัดคนและสัตว์อาจไม่ถึงตายแต่ก็ต้องระมัดระวัง

๒. ความโกรธที่นาน ๆ จะเกิดขึ้นสักครั้งหนึ่ง ไม่ได้เกิดขึ้นพร่ำเพรื่อ แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วสงบลงได้ยาก มักจะนอนนิ่งอยู่ในใจเป็นเวลานาน คนที่มีความโกรธประเภทนี้ดูภายนอกไม่น่ากลัว  เพราะโดยภาพรวมไม่โกรธใครบ่อย ๆ แต่ถ้าโกรธแล้วก็ถือว่าอันตรายเหมือนอสรพิษที่ดูเหมือนจะไม่มีพิษแต่ที่แท้กลับมีพิษร้ายแรง ต้องระมัดระวังให้ดี

๓. ความโกรธที่เกิดขึ้นง่ายและเกิดขึ้นได้บ่อย ๆ แถมโกรธแล้วยังโกรธนานอีกด้วย ไม่ยอมยกโทษหรืออภัยใครง่าย ๆ คนที่มีความโกรธประเภทนี้นับว่าน่ากลัวมากที่สุด เหมือนอสรพิษที่มีพิษร้ายแรง ดุร้ายและว่องไวปราดเปรียวอีกต่างหาก ควรระมัดระวังอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม อสรพิษภายนอกนั้น แม้จะน่ากลัวแต่ก็มีตัวตนให้เห็น จึงป้องกันได้ถ้าไม่ประมาท  แต่สำหรับอสรพิษคือความโกรธ นอกจากไม่มีตัวตนแล้ว ยังเกิดได้ง่ายและสามารถทำร้ายชีวิตให้วิบัติได้อย่างกว้างขวาง  ดังนั้น ต้องคอยระวังอย่าให้ความโกรธนั้นมีอำนาจเหนือจิต ทำได้อย่างนี้ทั้งตนเองและผู้อื่นจึงจะปลอดภัยจากอันตรายของความโกรธที่ท่านเปรียบเหมือนอสรพิษที่มีอยู่ในตัวของเรานี่เอง