บทความแนวคิดทางธรรมเรื่อง “มะเร็งในอารมณ์” โดย น.ท.สมปอง วัฒนกูล อศจ.บก.รร.นร.

มะเร็งในอารมณ์

โดย  น.ท.สมปอง  วัฒนกูล   อศจ.บก.รร.นร.
ภาพประกอบ Designed by Freepik

คำว่า “มะเร็งในอารมณ์” เป็นคำเปรียบเทียบในเชิงของอาการป่วยชนิดหนึ่งที่ไม่สามารถมองเห็นจากอวัยวะภายนอกได้ แม้บางครั้งพูดคุยด้วย เราก็มองไม่ออกว่าคนคนนั้นเป็น “คนป่วย” เพราะคนเป็นมะเร็งในอารมณ์จะไม่มีอาการภายนอกให้เห็น มองเผินๆ ก็เหมือนกับคนทั่วไป  ลักษณะอาการของคนที่เป็นมะเร็งในอารมณ์นั้น มักแสดงออกด้วยความร้อนรุ่มอยู่ข้างใน เป็นคนขี้กังวล ขี้อิจฉาตาร้อน เห็นคนอื่นดีกว่าตนไม่ได้ ไม่รู้จักคำว่า “ผู้ให้”  เพราะต้องการจะเป็น “ผู้รับ” อย่างเดียว  จึงส่งผลให้ตลอดชีวิตต้องตกอยู่ในวังวนของความทุกข์ร่ำไป

ลักษณะอาการของคนป่วยมะเร็งในอารมณ์อีกอย่างหนึ่งก็คือ มักจะมีนิสัยที่ไม่ยอมให้อภัยใครง่ายๆ และชอบที่จะเอาชนะในทุกเรื่อง เพราะคิดว่าตัวเองนั้นเหนือกว่าคนอื่นในทุกๆ ด้าน หากเห็นใครได้ดีก็จะพยายามเอาตัวเองไปเปรียบ และหากเอาเปรียบได้ก็จะเอาเปรียบ เพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกว่าเหนือกว่าคนอื่น คนประเภทนี้จะมีความเครียดอยู่ภายในใจตลอดเวลา และมีพฤติกรรมที่แสดงออกให้เห็นในรูปแบบต่างๆ เช่น ไม่เคยชมคนอื่น ไม่เคยเห็นความดีของคนอื่น และไม่เคยให้เกียรติคนที่เขาทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเข้มแข็ง หนักเข้าก็กลายเป็นคนหาเรื่องให้คนอื่นต้องเดือดร้อนวุ่นวาย เข้าสังคมไหนก็จะเป็นตัวป่วนให้สังคมนั้นๆ มีปัญหา

มะเร็งในร่างกายไม่ว่าจะเกิดที่อวัยวะส่วนไหนของร่างกายก็ยังสามารถรักษาด้วยวิธีการทางการแพทย์ ไม่ว่าจะเป็นแพทย์สมัยใหม่หรือแพทย์ทางเลือก หากตรวจพบในระยะเริ่มแรก แต่คนป่วยเป็น “มะเร็งในอารมณ์” นั้นรักษาอย่างไรก็ไม่หาย หากไม่ใช้ธรรมะเป็นเครื่องรักษา ดังนั้น ทุกครั้งที่รู้ตัวว่าเราเริ่มมีอาการ “มะเร็งในอารมณ์” เกิดขึ้น ก็จงมีสติบอกตัวเองว่าชีวิตนี้ล้วนตกอยู่ในอำนาจของไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาทั้งนั้น ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นจนเกินเลย รู้จักบรรเทาความโลภ ความโกรธ ความหลงให้ได้ เพราะทุกครั้งที่เรามีสติระลึกรู้เท่าทันกิเลสได้ ก็เท่ากับเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีให้แก่ร่างกายได้เป็นอย่างดี และเมื่อถึงเวลานั้น โรคร้ายคือ “มะเร็งในอารมณ์” ก็จะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน